Iedere dag sterven 5 mensen door suïcide
in eenzaamheid op een gruwelijke manier. Wat kan je in plaats van machteloos toekijken?
Veel meer suïcides zijn te voorkomen
In 2023 maakten in Nederland 1885 mensen zelf een einde aan hun leven. Er waren 19.000 mensen die vanwege een suïcidepoging werden behandeld door een huisarts of spoedeisende hulp. In totaal deden 144.000 mensen een suïcidepoging en overwogen ruim 410.000 mensen een einde aan hun leven te maken.
Stel je voor
De stijging van suïcides in Nederland tussen 2007 en nu is bijna 40%. Wist u dat? Stel je voor wat er in het publieke debat zou gebeuren als op enig ander terrein dit zou gebeuren: 40% meer verkeersdoden of 40% meer hartinfarcten....
Stel je voor dat het je geliefde zich suïcideert... De mensen die dat hebben meegemaakt kunnen daar heel schrijnende verhalen over vertellen. Zij staan daarin vooral alleen.
Stel je voor dat we wel veel goede ideeën hebben over wat te doen maar dat die ideeën vaak in de la blijven liggen. Dat er te weinig interesse en geld is om die ideeën in de praktijk te brengen omdat velen hopen dat deze ramp aan hen voorbij gaat of menen dat ze genoeg doen.
Stel je voor dat je eigenlijk in zo'n anderhalve dag weer state of the art kennis en vaardigheden kan hebben en dat je dat voorbij laat gaan....
en dat er dan iemand die op jouw deskundigheid rekent, sterft door suïcide...
Landelijke richtlijn
De nieuwste inzichten over de aanpak van suïcide zijn vastgelegd in de Multidisciplinaire richtlijn diagnostiek en behandeling van suïcidaal gedrag (MDR). De samenvatting is goed leesbaar. Als je in 3 uur bijgepraat wil worden over de inzichten en achtergronden van deze richtlijn volg dan mijn Inleiding suïcidepreventie.
De richtlijn geeft veel concrete aanwijzingen over het verbeteren van suïcidepreventie. Wezenlijk is contact maken over de doodswens. Ook is duidelijk dat het suïcidale gedrag een eigen focus moet hebben. Dat lijkt vanzelfsprekend maar mensen en dus ook hulpverleners zijn liever bezig met onderliggende problemen en nog liever met oplossingen van die problemen. Daardoor staan mensen met een doodswens alleen.
De richtlijn stelt dat samenwerking met naasten en nabestaanden een integraal onderdeel moet zijn van de hulpverlening. Suïcidaal gedrag speelt zich niet alleen af tussen de patiënt en professionals, maar ook tussen de patiënt en zijn directe leefomgeving. Bij elke fase van het onderzoek en de behandeling is het goed om naasten van de patiënt te betrekken. En opvang en/of zorg voor nabestaanden is noodzakelijk.
Er is dus heel veel bekend en wellicht weet u ook wel hoe het moet. Het onderwerp suïcide zet ons echter in een kramp. Het is een taboe en er zijn veel mythes die adequaat handelen tegenwerken. Als u wilt oefenen is onze training de manier om in één dag te ervaren dat het mooi werk is om echt in gesprek te zijn met iemand met een doodswens. En ook dat het niet zo moeilijk is om dat effectief en professioneel verantwoord te doen.
Bij de training wordt het boekje gebruikt "Eigenlijk zegt u dat u dood wilt?!" van P. van Hoek en F. Brinkman
Bijdragen aan terugdringen van suïcides
De Ivonne van de Venstichting zet zich sinds 1998 in voor het verbeteren van suïcidepreventie. In 2002 presenteerde zij het Nationaal Actieplan Suïcide Preventie. In 2008 stond de stichting aan de wieg van 113 Zelfmoordpreventie. Ook droeg zij bij aan het terugdringen van spoorsuïcides, de MDR en het opstellen van een mediarichtlijn.
Wilt u de de Ivonne van de Ven Stichting sponseren neem dan contact op met [email protected].
Wordt lid van de linkedingroep Suïcide preventie.
